فرهنگ در همه‌جای دنیا شاخصه‌ها و پارامترهای اندازه‌گیری مشخصی دارد و شاید یکی از مهم‌ترین پارامترهای بررسی میزان فرهنگ در جوامع، مقایسه آماری شاخص مطالعه و تیراژ کتاب در این کشورها باشد.
با قاطعیت می‌توان گفت که ایرانی‌ها کتاب نمی‌خوانند !براساس اعلام رئیس سازمان کتابخانه ملی ایران، هر شهروند ایرانی در شبانه‌روز تنها دو دقیقه از وقت خود را به خواندن کتاب اختصاص می‌دهد که این میزان در مقایسه با کشورهای توسعه‌یافته همانند ژاپن و انگلیس که سرانه مطالعه در حدود 90 دقیقه در روز است و یا در مقایسه با کشورهای در حال توسعه‌ای همانند ترکیه و مالزی که این عدد نزدیک به 55 دقیقه در روز است، سرانه مطالعه در ایران چیزی در حد فاجعه است.
آری! مردم بافرهنگ ایران کتاب نمی‌خوانند !در مقایسه با کتابخانه‌ها، این ورزشگاه‌ها، آرایشگاه‌ها، گیم‌نت‌ها، مناطق گردشی و ... هستند که طرفداران زیادی دارند. مردمان سرزمین با فرهنگ ایران، قلیان را بر کتاب ترجیح می‌دهند و فاجعه‌آمیز‌تر از سرانه مطالعه در ایران، سرانه تیراژ کتاب در ایران است! سرانه تیراژ کتاب در ایران نزدیک به 2000 کتاب برای هر عنوان است که این آمار در کشوری همانند مصر 70 هزار کتاب برای هر عنوان است !
اما اگر بخواهیم بی‌پرده سخن بگوییم ما ایرانی‌ها چندان مردمان بافرهنگی نیستیم چون در شبانه‌روز فقط 2 دقیقه زمان برای مطالعه صرف می‌کنیم. اگر ملاک بافرهنگی (افتخار) مردم ایران همین ابنیه و آثار تاریخی باقی‌مانده از گذشته است، باید گفت ما ایرانی‌ها مردمان باتاریخی هستیم و نه بافرهنگ!
اصولا ملتی که کتاب نمی‌خواند در مرداب نا‌آگاهی و بی‌فرهنگی فرو می‌رود و در گذشته خود درجا می‌زند. بحران توسعه در ایران، رابطه مستقیمی با کتاب‌خوانی ایرانیان دارد. چگونه می‌تواند جامعه‌ای پیشرفت کند در حالی که مردمان آن زحمت اندیشیدن و مطالعه را به خود نمی‌دهند؟ متاسفانه واقعیت این است که مغز ایرانی‌ها سال‌هاست که زنگ زده است !
